Rubailer - Ömer Hayyam -2-

1. 

Yüreğim, kimselerden ihsan dileme; 

Bu amansız felekten aman dileme; 

Bil ki, derman aradıkça artar derdin: 

Derdinle haldaş ol, derman dileme.

2.

İnsanlık yaratılalı olgun kişiler Bulduklarıyla yetinip dert çekmediler Birbirine girdi gözü doymayanlarsa: 

Çok isteme kaderden başın derde girer.

3.

Senden benden önce kadın erkek niceleri Şenlendirip süslediler dünya denen yeri Senin tenin de toprağa karışacak yarın Senden beslenecek nice insan bedenleri.

4.

Gönlünü hoş tut, sonu gelmez kaygıların Gök kubbede çatışması bitmez yıldızların Senin toprağa karışacak bedenlerinse Tuğla olacak sarayına başkalarının.

5. 

Tanrı evrenin canı, evrense tek bir beden Melekler bu bedenin duyuları hep birden Yerde gökte canlı, cansız ne varsa birer uzuv: 

Budur Tanrı birliği, boştur başka her söylenen.

6. 

Şu senin benim dediğimiz toprak neyimizdir 

Birkaç günlük cennetimiz cehennemizdir Bugün su içtiğin şu testi toprak olunca Mezarına atılır belki bir gün, kim bilir.

7.

İki günde bir somun geçiyorsa eline 

Soğuk suyu da olursa bir kırık testide 

Niçin kendinden kötüsüne kul olur insan, Ne diye girer kendi gibisinin hizmetine?

8.

Bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ben; 

Şaşkınlıktan başka şeyim artmadı yaşarken. 

Kendi isteğimle de gidiyor değilim şimdi, Niye geldik kaldık, niye gidiyoruz bilmeden.

9.

Gönlünce de dönse, bu dünyanın sonu ne? 

Okunup bitse de ömür destanının, sonu ne? 

Yüz yıl dilediğince yaşadın diyelim, 

Bir yüz yıl daha yaşasaydın, sonu ne?

10. 

Bu kubbe altındaki bin bir belayı gör; 

Dostlar gideli boşalan dünyayı gör; 

Tek soluk yitirme kendini bilmeden; 

Bırak yarını, dünü, yaşadığın anı gör.

11.

Gül der ki yüzüm yüzlerden güzelken Ezer suyumu çıkarırlar bilmem neden. 

Bülbül de şöyle der ona sanki içinden: 

Bir yıl dert çekmeden var mı bir gün sevinen?

12.

Olanların olacağı belliydi çoktan; 

İyiyi kötüyü yazmış kaderi yazan; 

Ta baştan gereği düşünülmüş her şeyin: 

Neden boşuna uğraşır, dertlenir insan?

13.Güzelim can çıkıp gidince bedenimizde Birkaç kerpiç olacak mezarımızı örten; 

Gün gelecek, mezar yapmak için başkasına Kerpiç dökecekler kalacak toprakla bizden.