Yalnız Adamın Düşleri / J. J. Rosseau / Kitap Alıntıları

🦋 Kişiler ölür, ama topluluklar ölmez. Onlarda aynı tutkular ve alışkanlıklar yaşar; düşmanlıkları da bunu aşılayan kötü bir ruh gibi ölmez olduğundan, aynı çabayı sürdürür gider. 

🦋 İnsanlara kötü ve acımasız görünmek için onlar gibi sahte ve hain olmamak yeter.

🦋 Mutsuzluk, kuşkusuz en büyük öğretmendir; ancak bu öğretmen, dersini pek pahalıya satar ve yararı da ona ödenene değmez.

🦋 Gençlik çağı, bilgeliği öğrenme; yaşlılık da uygulama dönemidir.

🦋 Yaşlıların hepsi hayata çocuklardan daha çok bağlıdırlar; gençlerden daha güç ölürler. Çünkü ömürleri boyunca bu dünya için çalışmışlar ve sonunda, boşuna emek verdiklerini görür olmuşlardır. Göçerken bütün mallarından, çabalarının meyvalarından ayrılırlar. Yaşadıkları sürece, ölürken yanlarında götürecek hiçbir şey kazanılmadığını düşünmemişlerdir.

🦋 Yapmak istediğimiz şeyler en çok inanmamız gerekenlere bağlıdır; doğanın asıl ihtiyaçlarıyla ilgili olmayan konuların tümünde de davranışlarımıza hakim olan, düşüncelerimizdir.

🦋 İnsanın yanında götürebildiği, her gün çoğaltabildiği ve ölümün dahi değerini düşürmesinden korkulmayan servet, ancak sabır, ılımlılık, boyun eğme, doğru yöne yönelme ve yan tutmayan adalettir.

🦋 Kişinin vardığı gerçek, her zaman doğru değildir; çoğu kez yanlış ve hemen her zaman kimseye yaramayan bir şeydir.

🦋 Gerçeğin kimseyi ilgilendirmediği yerde, onun karşıtı olan yanlış da ilgilendirmez; bundan şu çıkar ki, aynı durumlarda gerçeğin tersini söyleyerek aldatan, gerçeği söylemeyerek aldatandan daha çok suçlu değildir; çünkü yararsız gerçekler konusunda yanılmaktan kötü olan bilmemektir; denizin dibindeki kumun rengini bilmememle, kumu ak ya da kırmızı sanmam arasında fark yoktur. 

🦋 Gerçekten ne çıkarsa çıksın, kendi gerçeğimizi söylemediğimiz için, doğruyu söylemek suçtur" tarzında akıl yürütmelere dalmak, birçok sıkıntılı tartışmadan sıyrılmaktır; ama bu, konuyu kestirip atmak sayılır; çözmek değil. 

🦋 Başkalarına karşı adil olmak gerekliyse, kendimiz için de gerçekçi olmamız gerekir. Bu, olgun insanın kendi onuru için ödemesi gereken bir saygı borcudur.

🦋 İyilik de içinde olmak üzere bütün doğal eğilimlerimiz, toplum içine sakınmasız ve önlemsizce götürüldüğü zaman nitelik değiştirirler ve daha önce ne kadar yararlıysalar o oranda zararlı olurlar.

🦋 İnsanlar, güç ve özgürlük sayesinde en iyi örneklerini çıkarırlar; düşkünlük ve tutsaklık ancak kötü insanlar yaratmıştır.

🦋 Gücüyle insanların üstüne çıkanlar, insanın zayıflıklarının da üstünde olmalı: yoksa bu güç çokluğu, onu, benzerlerinin üstüne çıkarmaz; tersine, altına indirerek herkesin düzeyinde kalsaydı koruyabileceği kişiliğinin düzeyini bile düşürür. 

🦋 Gerçek gereksinmelerin belirlediği noktalar azdır; o noktaları çok gösteren, sakinganlık ve imgelemdir; bu yüzdendir ki kaygıya düşer, kendimizi mutsuz kılarız.