70-20-10 Modeli Nedir?

Giriş

70-20-10 modeli, öğrenme ve gelişim alanında yaygın olarak kullanılan bir çerçevedir. Bu model, bireylerin bilgi ve becerilerini geliştirmek için nasıl öğrenmeleri gerektiğini açıklamaktadır. Modelin temel prensibi, öğrenmenin üç ana kaynağının olduğunu belirtir: deneyimsel öğrenme (70%), sosyal öğrenme (20%) ve formal eğitim (10%). Bu yazıda, 70-20-10 modelinin detaylarına, uygulama alanlarına ve avantajlarına derinlemesine bakacağız.

1. 70-20-10 Modelinin Temel Bileşenleri

1.1. Deneyimsel Öğrenme (70%)

Deneyimsel öğrenme, bireylerin gerçek dünya deneyimleri aracılığı ile öğrenmelerini ifade etmektedir. Bu öğrenme türü, bireylerin uygulamalı deneyimler elde etmelerini ve bu deneyimlerden ders çıkarmalarını sağlar. Deneyimsel öğrenme, genellikle aşağıdaki yollarla gerçekleşir:

• Proje Yönetimi: Bireyler, projeler üzerinde çalışarak yeni beceriler öğrenirler.

• Görev Değişimi: Farklı pozisyonlarda çalışarak çeşitli deneyimler kazanabilirler.

• Hatalardan Öğrenme: Yanlış yapılan uygulamalar, bireylerin daha iyi öğrenmesine yardımcı olur.

1.2. Sosyal Öğrenme (20%)

Sosyal öğrenme, bireylerin diğer insanlarla etkileşimleri aracılığıyla bilgi edinmelerini ifade eder. Bu öğrenme biçimi, genellikle aşağıdaki yollarla gerçekleşir:

• Mentorluk: Daha deneyimli bireyler, genç çalışanlara rehberlik eder.

• Takım Çalışması: Grup içinde çalışarak farklı bakış açıları ve deneyimler paylaşılır.

• Ağ Oluşturma: Profesyonel ağlar aracılığıyla bilgi alışverişi yapılmaktadır.

1.3. Formal Eğitim (10%)

Formal eğitim kavramı, bireylerin eğitim kurumları veya organizasyonlar tarafından düzenlenen kurslar ve seminerler aracılığı ile bilgi edinmelerini ifade etmektedir. Bu eğitim türü genellikle aşağıdaki şekillerde gerçekleşir:

• Seminerler: Uzmanlar tarafından verilen eğitimler.

• Çevrimiçi Kurslar: İnternet üzerinden sunulan eğitim programları.

• Sertifika Programları: Belirli bir konuda uzmanlık kazanmak için düzenlenen programlar.

2. 70-20-10 Modelinin Tarihçesi

70-20-10 modeli, 1980'lerin sonlarında ve 1990'ların başlarında, özellikle eğitim ve gelişim alanında çalışan profesyoneller tarafından geliştirilmiştir. Model, özellikle organizasyonların çalışanlarının gelişimini desteklemek amacıyla yaygın olarak benimsenmiştir. İlk olarak, Center for Creative Leadership (CCL) tarafından popüler hale getirilmiştir. CCL, liderlik gelişimi üzerine yaptığı araştırmalarla bu modeli oluşturmuştur.

3. Modelin Uygulama Alanları

70-20-10 modeli, birçok farklı sektörde ve organizasyonda uygulanabilir. Aşağıda, bu modelin en yaygın kullanıldığı alanlar sıralanmıştır:

3.1. Kurumsal Eğitim

Kurumsal eğitimde, çalışanların gelişimini desteklemek için 70-20-10 modeli kullanılmaktadır. Bu model, çalışanların sadece formal eğitim almakla kalmayıp, aynı zamanda deneyimsel ve sosyal öğrenme fırsatlarına da erişim sağlamalarını hedefler.

3.2. Liderlik Gelişimi

Liderlik gelişiminde, 70-20-10 modeli, lider adaylarının gerçek dünya deneyimleri ve sosyal etkileşimler yoluyla gelişimlerini destekler. Bu, liderlik becerilerinin yalnızca teorik bilgilerle değil, aynı zamanda pratik deneyimlerle de pekiştirilmesini sağlamaktadır.

3.3. Eğitim ve Öğretim

Eğitim kurumlarında, 70-20-10 modeli, öğrencilerin öğrenme süreçlerini zenginleştirmek için kullanılabilir. Öğrencilerin, teorik bilgileri uygulamalı deneyimlerle birleştirmeleri ve sosyal etkileşimlerde bulunmaları teşvik edilir.

4. 70-20-10 Modelinin Avantajları

70-20-10 modelinin birçok avantajı bulunmaktadır. Bu avantajlar, bireylerin ve organizasyonların öğrenme süreçlerini daha etkili hale getirmelerine yardımcı olur.

4.1. Gerçek Dünya Deneyimi

Model, bireylerin gerçek dünya deneyimlerine odaklanmasını sağlar. Bu model, bireylerin öğrendikleri bilgileri daha iyi anlamalarına ve uygulamalarına yardımcı olmaktadır.

4.2. Sosyal Etkileşim

Sosyal öğrenme bileşeni, bireylerin diğer insanlarla etkileşim kurarak bilgi edinmelerini sağlar. Bu, öğrenme sürecini daha zengin ve ilgi çekici hale getirmektedir.

4.3. Esneklik

70-20-10 modeli, bireylerin kendi öğrenme süreçlerini yönetmelerine olanak tanır. Bu esneklik, öğrenme stiline göre özelleştirilmiş bir deneyim sunar.

4.4. Maliyet Etkinliği

Formal eğitim genellikle maliyetli olabilir. 70-20-10 modeli, deneyimsel ve sosyal öğrenme fırsatlarıyla maliyetleri düşürerek daha etkili bir eğitim süreci sağlar.

5. 70-20-10 Modelinin Uygulama Stratejileri

70-20-10 modelini etkili bir şekilde uygulamak için bazı stratejiler geliştirmek önemlidir. Aşağıda, bu stratejilere dair öneriler bulunmaktadır:

5.1. Deneyimsel Öğrenme Fırsatları Sağlamak

Organizasyonlar, çalışanlarına proje bazlı görevler, stajlar veya görev değişimi gibi deneyimsel öğrenme fırsatları sunmalıdır. Bu tür fırsatlar, bireylerin gerçek dünya deneyimleri kazanmalarına yardımcı olur.

5.2. Mentorluk Programları Oluşturmak

Sosyal öğrenmeyi teşvik etmek için mentorluk programları oluşturulmalıdır. Daha deneyimli çalışanlar, genç çalışanlara rehberlik ederek bilgi ve deneyimlerini paylaşabilirler.

5.3. Eğitim Programlarını Zenginleştirmek

Formal eğitim programları, deneyimsel ve sosyal öğrenme ile desteklenmelidir. Eğitim içerikleri, uygulamalı projeler ve grup çalışmaları ile zenginleştirilmelidir.

5.4. Geri Bildirim Kültürü Oluşturmak

Bireylerin öğrenme süreçlerini geliştirmek için geri bildirim kültürü oluşturulmalıdır. Çalışanlar, deneyimlerinden ve sosyal etkileşimlerinden ders çıkarmak için düzenli geri bildirim almalıdır.

6. Sonuç

70-20-10 modeli, öğrenme ve gelişim alanında etkili bir çerçeve sunmaktadır. Deneyimsel, sosyal ve formal öğrenme bileşenlerini bir araya getirerek bireylerin bilgi ve becerilerini geliştirmelerine yardımcı olur. Bu modelin uygulanması, bireylerin ve organizasyonların öğrenme süreçlerini daha etkili hale getirebilir. Gelecekte, 70-20-10 modelinin daha fazla sektörde benimsenmesi ve uygulanması beklenmektedir. Bu sayede, öğrenme ve gelişim alanında daha yenilikçi ve etkili yöntemler geliştirilmesi mümkün olacaktır.